زبان و تاثيرات فرهنگي و ايدئولوژي ايران و چين

زبان و فرهنگ دو عامل ارتباط تمدني بين دو كشور مي باشد كه باعث تاثيرگذاري بر يكديگر مي گردند. شناخت فرهنگ يكي از عناصر اصلي شناخت سياسي، اقتصادي و اجتماعي ملت ها است. بدون شك ايدئولوژي يكي از عناصر تاثيرگذار بر سياست گذاري خارجي دو كشور جمهوري خلق چين و جمهوري اسلامي ايران بشمار مي آيد. در حالي كه ايدئولوژي ماركسيسم داراي ماهيت اقتصادي مي‌باشد كه به مسائل ديني و ماوراءالطبيعه اعتقادي ندارد، اما ايدئولوژي انقلاب اسلامي ايران به جهت ريشه داشتن در فرهنگ ملي و مذهبي از ابعاد ماوراءالطبيعه و مذهبي برخوردار مي باشد. ايراني‌ها به دليل شباهت هاي فرهنگي، تاريخي و تمدني كه با يكديگر دارند بسيار شبيه چيني ها هستند. جاده ابريشم نقطه عطفي در تاريخ هر دو كشور بوده است و نقش بسزايي در افزايش همكاري بين چين و ايران داشته است. در واقع از دوران باستان تا امروز تأثير تمدن هاي ايران و چين در هر حوزه اي احساس مي شود. آثار به دست آمده و پژوهش هاي انجام شده مؤيد اين موضوع است كه علاوه بر زبان سانسكريت، زبان فارسي تأثيرات عميقي در فرهنگ چيني به ويژه در فرهنگ اقليت قومي مسلمان اين كشور به جا گذاشته كه تأثيرات آن تا به امروز باقي است. از اين رو، در مقاله حاضر تلاش شده است تا با روش گردآوري اطلاعات از ميان داده هاي باستان شناختي، فرهنگي و ايدئولوژيكي به صورت كتابخانه اي از معتبرترين متون چيني به بررسي مناسبات اين دو تمدن و همچنين زبان كه دو عامل ارتباط تمدني بين دو كشور هست پرداخته شود.