شناسايي راهكارهاي ايجاد مهارت تمركز در دانش آموزان دوره ابتدايي

تمركز حواس يكي از مهم ترين ضروريات آموزش و يادگيري بوده و سبب پيشرفت در امر آموزش و تحصيل خواهد شد. هدف از اين پژوهش شناسايي راهكارهاي ايجاد مهارت تمركز در دانشآموزان دوره ابتدايي ميباشد. اين پژوهش در چهارچوب رويكرد كيفي و به روش پديدار شناسي از نوع توصيفي صورت گرفتهاست.در اين پژوهش از معلمان دورهابتدايي شهر تهران استفاده شده است. نمونه گيري به صورت هدفمند بوده است و براساس اشباع نظري داده ها صورت گرفت كه داده ها با7 نفر به اشباع رسيده و جهت اطمينان با 2 نفر مورد بررسي قرارگرفتند. براي جمع آوري داده ها از ابزار مصاحبه به صورت نيمه ساختاريافته استفاده شد. از راهبرد هفت مرحلهاي كلايزي در تحليل دادههاي به دست آمده بهره گرفته شد. يافتههاي پژوهش نشان ميدهد كه عدم تمركز در دانشآموزان به عوامل مختلفي بستگي دارد كه ميتوان آن ها را به 4 دسته : عوامل مرتبط با محيط، دانشآموز، معلم و والدين تقسيمبندي كرد. بنابراين شناسايي عواملي كه منجر به عدم تمركز دانشآموزان در كلاس درس ميشود ميتواند به جستجوي راهكارهاي ايجاد مهارت تمركزدر دانشآموزان كمك نمايد. طبق نتايج راهكارهايي را كه معلمان دوره ابتدايي در كلاس استفاده ميكنند را ميتوان به 6 مضمون تقسيم و اينگونه عنوان كرد: مشاركت فراگيران در تدريس ، جلب نظر فراگيران، توجه به زمان، كاهش اثرات جانبي محيط، اهميت نقش دروس در زندگي و آگاهسازي والدين. چنانچه معلمان بتوانند با شناسايي درست و به موقع و كاربست راهكارهاي مختلف بر اساس شرايطي كه در آن قرار دارند، قادر خواهندبود تا در يادگيري موثرتر فراگيران و تمركز بر روي مطالب اصلي ارائه شده نقش مهمي را ايفا نمايند.