بررسي مولفه هاي تاثير گذار در طراحي مجتمع فرهنگي با رويكرد معماري بايونيك

Investigating the influential components in the design of a cultural complex with the approach of bionic architecture

با گسترش جوامع انساني و ارتقاء نيازهاي اجتماعي بشر براي زندگي بهتر، ضرورت حضور در فضاهاي جمعي براي انجام برخي از فعاليت هاي انساني از اهميت زيادي برخوردار شده است. مجموعه هاي فرهنگي به دليل دارا بودن فضاها و برنامه هاي غير رسمي به همراه ساير عملكردها، زمينه مناسبي را براي برقراري تعاملات اجتماعي ايجاد مي كند. در نتيجه توجه به ابعاد اجتماعي فضا در طراحي بناهاي فرهنگي و يافتن ارتباط بين كيفيتهاي فضايي و مفاهيم اجتماعي ازجمله اجتماعپذيري، در موفقيت اين فضاها از اهميت زيادي برخوردار است. در سال هاي اخير الهام و استعاره از طبيعت وارد حوزه ي معماري نيز گرديده و رويكرد جديدي را در طراحي پديد آورده است تا دغدغه رسيدن به يك معماري كامل را هموار سازد. آنچه كه امروزه به نام معماري بيونيك خوانده مي شود نتيجه تلاش معماراني است كه با نگرش جديد به معماري و سازه سعي در بر طرف ساختن نقص ها و خطاهاي انساني در امر ساخت و ساز دارند. بر اين اساس روح بخشيدن به ساختمان يكي از تمايلات معماري بيونيك است كه طراحان اين رشته با توجه به قدرت سازه براي تنفس (زنده-نمايي)، به كمك خطوط مستقيم يا منحني خالص و القاء آهسته تماميت سازه به آن دست پيدا مي كنند و مهمترين چيز براي طراحي معماري بيونيك آن است كه ساختمان بتواند زنده بودن خود را القاء كند. اين مقاله سعي دارد تا با روش تحليلي توصيفي و با استفاده از اطلاعات كتابخانه اي، پس از تعريف كلي معماري بيونيك و مجتمع فرهنگي، به بررسي مولفه هاي تاثيرگذار در طراحي مجتمع فرهنگي با رويكرد معماري بايونيك بپردازد تا اهميت اين موضوع را در اعتلاي ميزان رشد فكري، اخلاقي و اجتماعي و در نتيجه خلق و خوي افراد جامعه نشان دهد.

With the expansion of human societies and the improvement of human social needs for a better life, the necessity of being present in collective spaces to perform some human activities has gained great importance. Cultural complexes, due to having informal spaces and programs along with other functions, create a suitable field for establishing social interactions. As a result, paying attention to the social dimensions of space in the design of cultural buildings and finding the connection between spatial qualities and social concepts, including sociability, is of great importance in the success of these spaces. In recent years, inspiration and metaphor from nature has also entered the field of architecture and has created a new approach in design to ease the concern of achieving a perfect architecture. What is called bionic architecture today is the result of the efforts of architects who, with a new approach to architecture and structures, try to overcome human defects and errors in construction. Based on this, giving soul to the building is one of the tendencies of bionic architecture that the designers of this discipline achieve with the help of straight lines or pure curves and the slow induction of the integrity of the structure due to the power of the structure to breathe (life-like). The most important thing for designing bionic architecture is that the building can induce its own aliveness. This article tries to use the descriptive analytical method and using library information, after the general definition of bionic architecture and cultural complex, to examine the influential components in the design of cultural complex with the approach of bionic architecture in order to highlight the importance of this issue in increasing the rate of growth. intellectual, moral and social and as a result show the mood of the people of the society.