بررسي الگوهاي اجراشده براي بهبود وضعيت فضاي سبز و به‌كارگيري مديريت سبز در دانشگاه‌هاي موفق

Examining the models implemented to improve the state of green space and apply green management in successful universities

در دهه‌هاي اخير بشر خطر كم توجهي به محيط زيست را به خوبي درك كرده و امروزه، دغدغه هاي زيست محيطي و توسعه پايدار از مهمترين مباحث جامعه جهاني است. دانشگاه ها به منظور كاهش ميزان مصرف منابع، مواد، انرژي و هزينه هاي سازماني، كمك به كاهش آلودگي هاي زيست محيطي، تربيت نيروي انساني سبزانديش و فرهنگسازي در اين زمينه، نيازمند به كارگيري مديريت سبز هستند. از اين رو، اين پژوهش با هدف ارائه الگويي براي به كارگيري مديريت سبز در دانشگاه ها اجرا شد. هدف آموزش عالي به ويژه دانشگاه در دهه‌هاي اخير نسبت به قبل تغيير يافته و انتظار اجتماع از آموزش عالي آن است كه نقش و جايگاه خود را در عرصه تغيير و نو آفريني و به تبع آن توسعه پايدار وگسترش زير ساخت‌ها به شيوهاي مناسب ايفا نمايد. بنابراين لازم است كه دانشگاهها در راستاي حركت به سمت توسعه پايدار و ارتقا مؤلفه هاي زيست محيطي زيستگاه بشري، فعالانه مشاركت و همكاري نمايد. شناسايي ابعاد و مؤلفه هاي مديريت سبز دانشگاه ها ميتواند به عنوان يك نقشه راه و راهنمايي كلي، راهنما و راهگشاي اين مراكز در مسير استقرار مديريت سبز باشد. در تحقيق پيش رو با تحليل و بررسي مديريت سبز چندين دانشگاه مختلف در سراسر دنيا به مولفه هايي دست يافتيم كه بتوان به عنوان الگويي براي به كارگيري مديريت سبز در دانشگاه هاي ايران از آن استفاده كرد. يافته ها نشان داد كه مجموعه اقدامات انجام شده در راستاي مديريت سبز به طور كلي در زير مجموعه هاي زير قرار ميگيرند: مصرف آب و انرژي و بهره وري منابع (مصرف و توليد پايدار)،برنامه ريزي، طراحي و توسعه، دفع مواد مضر و زباله هاي خطرناك و مديريت اكوسيستم تاثير گذار بوده است و با اجرايي كردن آن در دانشگاه‌هاي ايران مي‌توان به هدف اصلي توسعه پايدار و مديريت سبز دست يافت.