گمانه زني به منظور لايه نگاري تل خاكي، شهرستان سرچهان، فارس

استان فارس گستره‌ي وسيعي از زاگرس جنوبي را در برمي‌گيرد و هنوز مناطق مطالعه نشده‌ي زيادي در آن وجود دارد. به‌عنوان نمونه، شناخت ما از محوطه‌هاي باستاني مناطق شمال شرقي فارس بسيار اندك و اين بخش‌ها از نظر پژوهش‌هاي باستان شناختي تا حدود زيادي ناشناخته هستند. اورل استاين اولين فردي بود كه در سال 1934 از ناحيه‌ي بوانات در شمال شرقي فارس بازديد كرد و تعدادي محوطه از جمله محوطه‌هاي مربوط به فرهنگ مس‌سنگي را در آن شناسايي و گمانه‌زني كرد (Stein 1936: 210). پس از بررسي هاي استاين در اين منطقه، مدت‌زمان زيادي طول كشيد تا اينكه خاني پور (1394) اقدام به بررسي باستان شناختي دشت پيرامون رودخانه‌ي بوانات كرد و محوطه هاي باستاني متعددي را در آن شناسايي نمود. برخي از اين محوطه‌ها، پيش‌ازاين توسط استاين مورد شناسايي و گمانه‌زني قرار گرفته بود. نهايتاً در تابستان سال 1396، شهرستان سرچهان در جنوب منطقه‌ي بوانات كه پيش‌ازاين هيچ‌گونه مطالعاتي در آن انجام نگرفته بود توسط برفي و حمزوي مورد بررسي قرار گرفت كه در طي آن، تُل خاكي مورد شناسايي قرار گرفت (برفي و حمزوي 1396). از آنجايي‌كه تُل خاكي از محوطه‌هاي شاخص منطقه‌ي موردبررسي و داراي پتانسيل انجام مطالعات بيشتري بود و همچنين به دليل آسيب‌هاي جدي كه به آن وارد شده بود براي گمانه‌زني انتخاب شد. به همين خاطر، گمانه‌زني به‌منظور لايه‌نگاري تُل خاكي با مجوز شماره‌ي 40032641 مورخ 16/5/1400 پژوهشگاه ميراث ‌فرهنگي از تاريخ 23 امرداد تا 21 شهريورماه 1400 خورشيدي انجام گرفت.