تعيين منشاء بازالتهاي منطقه پدران (جنوب خاور بيرجند) با استفاده از تركيب شيميايي اليوين و زمين شيمي سنگ كل

در حاشيه جنوب خاوري روستاي پدران در40 كيلومتري جنوب خاور بيرجند، توده هاي بازالتي رخنمون دارد. بافت سنگ، پورفيري با زمينه ميكروليتي و گاهي بين دانه اي (اينترگرانولار) است. كاني هاي سازنده بازالت شامل فنوكريست هاي شكل دار تا نيمه شكل دار و بي شكل اليوين و زمينه ريزدانه حاوي پيروكسن، پلاژيوكلاز و كاني كدر (مگنتيت) است. بر اساس نتايج حاصل از آناليز ميكروپروب اشعه ايكس، كاني اليوين در بازالت هاي منطقه پدران داراي تركيب شيميايي Fo73.22-80.75 Fa17.99-25.16 مي باشد و از نوع كريزوليت غني از منيزيم است. مقدارMg# اليوين هاي بررسي شده 73 تا81 درصد و Fe# آنها 18 تا 25 درصد مي باشد. بر پايه نسبت هاي Ni/Mg وMn/Fe، اليوين هاي بازالت پدران در محدوده منشاء پريدوتيتي قرار گرفته اند. محتوايNi و Fo(%) فنوكريست هاي اليوين در بازالت پدران نشان دهنده مذاب هاي اوليه تفريق يافته مي باشد. بر پايه زمين-شيمي عناصر اصلي و استفاده از شاخص FC3MS (FeO/CaO-3*MgO/SiO2) نيز نمونه هاي بازالتي پدران در محدوده مذاب پريدوتيتي واقع شده اند. نمودارهاي تمايز محيط تكتونيكي نشان داد كه بازالت پدران به كمان قاره اي تعلق دارد.