سنتز حسگر گلوكز با حد تشخيص بالا با استفاده از مزوساختارهاي فروسيليكا بر اساس واكنشهاي شبه آنزيمي پراكسيدازي

امروزه توسعه نانوذرات مزوپروس سيليكات اصلاح شده با فلزات مختلف مانند آهن ، آلومينيم، روي ، مس و غيره به عنوان مدل آنزيم پراكسيداز در تحقيقات مختلف توجه بسياري از دانشمندان را به خود جلب كرده است. اين توجه به دليل ساختار منحصر به فرد و ويژيگي هاي خاص اين نانوذرات همچون مساحت سطح بالا ، اندازه بزرگ حفرات وپايداري فيزيكي آنها است. در اين مطالعه نانوذرات مزوپروس فروسيليكات (Fe-MSN) با استفاده از روش سل ژل سنتز شد و با تكنيك هاي مختلف آناليزي مانندXRD، IR، SEMمورد شناسايي قرار گرفت. سپس فعاليت كاتاليزوري مزوپروس هاي سيليكاتي حاوي آهن در واكنش اكسيداسيون سوبسترايABTS در حضور هيدروژن پراكسيد توسط روش اسپكتروسكوپي مورد مطالعه قرار گرفت و پارامترهاي سينتيكي (km,Vmax, kcat, kcat/km) بر اساس منحني ميكائيليس-منتن، لاينويور-برك و ايدي هافستي محاسبه شدند . براي نشان دادن پتانسيل اين كاتاليست به عنوان يك حسگر، از روش رنگ سنجي براي سنجش گلوكز استفاده شد كه در نتيجه سنجش گلوكز با استفاده از Fe-MSN يك پاسخ خطي به غلظت هاي مختلف گلوكز12 تا 75 ميكرومولار و حد تشخيص3.8ميكرومولار نشانگر قدرت بالاي تشخيص اين نانوكاتاليست نسبت به ساير كاتاليست ها بود.