شماره ركورد كنفرانس :
5392
عنوان مقاله :
طرح جنگلداري چندمنظوره، رويكردي نوين به منظور جنگلكاري، حفاظت و توسعه توريسم در ناحيه رويشي ايراني توراني
پديدآورندگان :
بيات محمود Mbayat@rifr-ac.ir مؤسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور، سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، تهران، ايران , حيدري مستعلي سحر دانشكده منابع طبيعي، دانشگاه تهران، كرج، ايران , بيات اكرم دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي، دانشگاه اراك، اراك، ايران
كليدواژه :
فاكتورهاي اكولوژيك , طرحهاي جنگلداري چندمنظوره , شكرآباد , فخرآباد , دولت آباد
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي راهبرد هاي توسعه فضاي سبز در شهر هاي حاشيه كوير
چكيده فارسي :
پروژه هاي جنگل كاري و ايجاد پاركهاي جنگلي در مناطق خشك نيازمند انجام مطالعات دقيق منابع پايه شامل بررسي هاي اقليمي، وضعيت منابع آب، بررسي شرايط خاك و زمين و تطبيق شرايط منطقه با نيازهاي گونه هاي گياهي و نياز آبي آنها، تعيين حداقل و حداكثر دماي قابل تحمل براي گونه هاي گياهي، بررسي آفات و بيماريها و غيره است. مناطق خشك و نيمه خشك جنوب شهرستان ورامين يكي از مناطقي است كه به دليل شرايط فرسايش خاك و چراي مازاد دام و تخريب مراتع و پوشش گياهي در اولويت جهت اجراي طرحهاي جنگل-داري چندمنظوره با رويكرد توسعه گردشگري و حفاظت است. بنابراين، هدف از اين پژوهش ارزيابي جامعي از شرايط اكولوژيكي و اقتصادي و اجتماعي اين منطقه و درنهايت اجراي طرح جنگل داري چندمنظوره با هدف حفاظتي، توسعه گردشگري و ارزيابي اثرات جنگل-كاري بر خاك و پوشش گياهي است. ارزيابي توان محيط زيستي تفرج به روش روي هم گذاري نقشه هاي اكولوژيكي انجام شد. بدين منظور، نخست نقشه سازي عوامل اكولوژيكي شامل شيب، جهت، ارتفاع، تراكم پوشش گياهي، بارش و دما و نيز بافت خاك انجام شد. سپس نقشه ها طبقه بندي و برحسب ميزان مطلوبيت براي تفرج گسترده كدگذاري شده و روي هم گذاري شدند و درنهايت طبقات داراي توان درجه 1 و 2 و نامطلوب از تلفيق اين لايه ها ايجاد و مناطق داراي توان معرفي شدند. درنهايت با بررسي نتايج ارزيابي توان اكولوژيك گردشگري و نتايج آناليز خاك و نيز نتايج دادههاي اقتصادي و اجتماعي منطقه مورد بررسي، طرح جنگل داري چندمنظوره براي منطقه تهيه و مقرر شد كه بخش اعظم منطقه شكرآباد به دليل وجود توان بالقوه تفرج گسترده به اين امر اختصاص يابد و ساير قسمتهاي مناطق فخرآباد و دولت آباد كه در آنها وضعيت خاك تا حدي بهتر ميباشد، به كاشت گونه هاي گياهي سازگار با شرايط منطقه اختصاص يافته و ساير قسمتها نيز به حفاظت و احيا خاك و پس از بهبود نسبي وضعيت خاك در مرحله بعد به فعاليتهاي مناسب ديگر اختصاص يابد.