شناسايي و اولويت بندي شاخص هاي ارتقاء بهره‌وري اماكن ورزشي استان فارس

تحقيق حاضر باهدف شناسايي و اولويت بندي شاخص‌هاي ارتقاء بهره‌وري اماكن ورزشي استان فارس انجام شد. اين تحقيق از نوع تحقيقات كاربردي و به‌صورت ميداني انجام گرديد. جامعه آماري پژوهش شامل مديران عالي اداره كل ورزش و جوانان استان فارس، مديران و معاونين ادارات ورزش و جوانان شهرستان‌هاي استان ، پيمانكاران اماكن ورزشي اداره ورزش و جوانان استان ، مديران و سرپرستان و همچنين كاربران و استفاده‌كنندگان اماكن ورزشي در استان بوده كه حجم نمونه آماري برابر با 280 نفر انتخاب شد. به‌منظور جمع‌آوري اطلاعات در بخش كيفي از روش كتابخانه‌اي و در بخش كمي از پرسشنامه استفاده شد. به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آمار توصيفي و در بخش آمار استنباطي از روش‌هاي كولموگروف اسميرنوف، آزمون تحليل عاملي اكتشافي و تحليل عاملي تأييدي استفاده شد. با توجه به شاخص‌هاي برازش گزارش‌شده، مدل مفهومي اين پژوهش داراي سطح برازش مطلوبي هست. عوامل كالبدي با ميانگين رتبه 37/4، عوامل مربوط به كاربران (ميانگين رتبه 28/4)، عوامل نيروي انساني (ميانگين رتبه 20/4)، عوامل برنامه‌ريزي (ميانگين رتبه 14/4) عوامل تعمير و نگه‌داري (ميانگين رتبه 89/3)، عوامل مديريتي (ميانگين رتبه 57/3)، عوامل مربوط به كنترل و نظارت (ميانگين رتبه 55/3) و در آخر عوامل مالي (ميانگين رتبه 45/3) به ترتيب اولويت مي‌باشند. توصيه مي‌شود با استفاده از مدل‌هاي مديريت كيفيت خدمات و مطالعه سطح رضايت‌مندي كاربران و مشتريان اماكن ورزشي جهت ارائه خدمات بهتر موجب افزايش بهره‌وري اين اماكن ورزشي شد.