بررسي تفاوت بين تحصيلات والدين با نگرش نوجوانان نسبت به ابعاد الگوهاي ارتباطي خانواده

هدف ازپژوهش حاضربررسی رابطه بین میزان تحصیلات والدین با نگرش فرزندان نسبت به ابعادالگوهای ارتباطی خانواده بود ابعادالگوهای ارتباطی خانواده یكی ازمكانیسم های مهم برای شناخت كاركردهای اساسی خانواده به ویژه تعاملات والد - فرزند می باشد نمونه مورد بررسی دراین پژوهش شامل 380نفر 198پسر و182 دختر ازدانش اموزان پایه اول دبیرستانی شهرستان شیراز بامیانگین سنی 16سال بود تمامی ازمودنی ها به سوالات ابزار تجدید نظر شده الگوهای ارتباطی خانواده كوئرنر و فیتزپاتریك 2002 نسخه فرزندان پاسخ دادند روایی و پایایی مقیاس مذكور مطلوب بود به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات ازتحلیل واریانس یكطرفه و ازمون تعقیبی توكی استفاده شد یافته ها بیانگر این بود كه بین میزان تحصیلات مختلف والدین درجهت گیری گفت و شنودادراك شده توسط فرزندان تفاوت معناداری وجود نداشت لیكن درجهت گیری همنوایی این تفاوت معنادار بود بدین صورت كه درگروه پدران دانش اموزان بین تحصیلات لییسانس با سیكل دیپلم با ابتدایی و ابتدایی با بیسواد دربعد همنوایی تفاوت معناداری وجود داشت ازسوی دیگر درگروه مادران نیز بین سطوح تحصیلی لیسانی با سیكل دیپلم با سیكل و ابتدایی با بیسواد باادراك فرزندان از جهت گیری همنوایی خانواده تفااوت معناداری وجود داشت نتایج بیانگر این امر است كه به هرمیزان كه والدین دارای تحصیلات بالاتری باشند تعاملات مناسب و سالمتری با فرزندان خود خواهند داشت بنابراین می توان نتیجه گیری كرد كه میزان تحصیلات والدین نقش مهمی رادرتعاملات سازنده یا مخرب والد فرزند ایفا می كند