بررسي اثر آبياري تكميلي بر عملكرد و كارائي مصرف آب سه رقم جديد گندم

بحران كمبود منابع آب شیرین و تجدید شونده در اكثر نقاط جهان محدودكننده توسعه و شكوفایی كشاورزی و صنایع است. آبیاری تكمیلی به عنوان یك استراتژی سودمند اقتصادی دروضعیت محدودیت آبیاری و با هدف حداكثراستفاده از واحد حجم آب مصرفی مطرح است. لذا در این پژوهش به بررسی اثر اعمال مقدار و زمان آبیاری تكمیلی بركمك به نیاز آبی وعملكرد سه رقم گندم )به نام- های W33g 90 پرداخته شده است. آزمایشات در ایستگاه لیسیمتری تحقیقاتی گروه - و كراس البرز و بهار(، در سال زراعی 09 مهندسی آب پردیس كشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی و با بهرهگیری از لیسیمترهای موجود، انجام گرفت. زمان اعمال تیمارهای آبیاری تكمیلی گلدهی و دانهدهی نیز به ترتیب، مشاهده 09 % به گل رفتن بوتهها و مشاهده شروع دانه بستن 09 % سنبلهها بود. همچنین آزمایشها در قالب طرح فاكتوریل دو عامله و بر پایه طرح كاملاً تصادفی بنا شدند. نتایج نشان داد كه، بیشترین میزان 22 % كل آب مصرفی گیاه بوده است. بطور متوسط بیشترین عملكرد دانه محصول گندم از آن رقم كراس / مشاركت آبیاری تكمیلی 1 البرز و مربوط به تیمار دو آبیاری توأمان گلدهی و دانهدهی و برابر با 4994 كیلوگرم در هكتار بدست آمد. رقم كراس البرز نسبت به دو رقم دیگر تحت تیمار آبیاری تكمیلی یكسان، بیشترین كارائی مصرف آب را بخود اختصاص داد. بطوریكه متوسط بالاترین مقدار 4/ 4 و 19 /39 ،4/ كارائی مصرف آب در حالت تك آبیاری گلدهی، دانهدهی و دو آبیاری گلدهی و دانهدهی به ترتیب برابر با 44 كیلوگرم در مترمكعب، متعلق به این رقم بدست آمد.