بررسي و تحليل پيوند عرفان و اسطوره در غزليات شمس

Investigation and analysis of the connection between mysticism and myth in Shams sonnets

عالم عرفان عالم آرمان ها و آرزوهاست و سالك طريقت، سعي در وصول به لقاي معشوقي حقيقي دارد كه الحق هدفي دست نيافتني و غيرممكن به نظر مي رسد و عالم اسطوره نيز فضايي آرمان گرايانه دارد و محفل دست نيافتني ترين آرمان هاي يك ملت از جمله شكست ناپذيري و اقتدار مطلق و پيروزي غيرقابل بحث است. بنابراين بديهي است كه اين دو عالم، مرزهاي مشتركي با هم داشته باشند و عرفا براي بيان مسائل عرفاني به اسطوره روي آورند. توجه به عناصر اسطوره تقريباً در تمامي متون عرفاني ما كم و بيش وجود داشته و نمادهاي و عناصر اسطوره همچون شخصيت هاي انساني، موجودات وهمي، پرندگان، مكان ها و غيره در آثار عرفاني ما كاركردهايي نمادين يافته اند. يكي از مهمترين آثاري كه زمينه‌هاي عرفاني و عناصر اسطوره‌اي در آن به صورت پررنگ و برجسته ديده مي شود، غزليات شمس است. در حقيقت با مطالعه ي غزليات شمس به اين نتيجه مي رسيم كه خالق اين اثر گران سنگ، در كنار توجه به شورانگيزترين مسائل عرفاني، به برخي موضوعات اساطيري نيز توجه ويژه نشان داده است. بر اين اساس اين پژوهش با استفاده از رويكرد توصيفي ـ تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانه‌اي به بررسي و تحليل پيوند اسطوره و عرفان در اين اثر سترگ مي‌پردازد.