تغييرات جانبي و قائم جذب امواج لرزه اي در مكران

تعیین با تیمتری در دریا زمینه های كاربردی فراوانی در مهندسی و علوم دارد . هر چند روش های صوتی دقت بالایی دارند اما بسیار زمان بر و پر هزینه میباشند و اغلب در مناطق ساحلی و كم عمقی به كار گرفته میشوند . ارتفاع سنجی ماهواره ای بیش از ۳۰ سال است كه نوسانات سطح دریاها را اندازه گیری میكند ، ماموریت های ماهوراه ای جدید همچون Cry O_Sat در چند سال اخیر بر صحت و تراكم داده های حاصل از ارتفاع سنجی افزوده است . در ژئودزی میتوان این نوسانات سطح دریا را به اطلاعات ثقلی از قبیل گرانی ، ارتفاع ژئوئید، مولفه های انحراف قائم و . . . تبدیل نمود ؛ از طرفی مید ان ثقل زمین تابعی از عوامل و منابع درونی آن میباشد، یكی از منابع مهم تولید آنامولی های گرانی در دریا ، مرز جدایش اب با پوسته یا همان توپوگرافی بستر میباشد ؛ ؛ تخمین شكل بستر از مشاهدات جاذبی دریایی از طریق حل عكس رابطه پاركر امكان پذیر میباشد : این مساله یك مساله معكوس میباشد . و كوچكترین نویزی مساله بر آورد را ناپایدار میكند برای پایدار سازی مساله و افزایش میزان سیگنال به نویز از مساله بهینه سازی وینر در حوزه فركانس استفاده مینماییم . نكته ای كه باید بدان اشاره شود آن است كه همبستگی بین شكل بستر و نواسانات جاذبی در محدوده از طول موج ۵ ۱ تا ۶۰ كیلومتر میباشد و تخمین شكل بستر از مشاهدات تنها در این باند صورت میگیرد از اینرو برای تخمین طول موج های منطقه ای از مشاهدات زمینی كم تراكمی كه در منطقه وجود دارد استفاده میشود . در این مقاله ما با استفاده از نوسانات جاذبی (آنامولی های جاذبی ) استخراج شده از مشاهدات ارتفاع سنجی و پاره ای از داده های محدود عمقی سنجی شكلی بستر را در محدودهای از دریای عمان تخمین میزنیم . و نتایج را با مدلهای عمقی یابی موجودمقایسه مینماییم.