طراحي و اولويت بندي استراتژيهاي گسترش، رونق و انسجام فعاليتهاي گردشگري و ميراث فرهنگي به كمك روشهاي تصميم گيري چندمعياره (مطالعه موردي خراسان جنوبي)

توسعه و رونق گردشگری به عنوان مجموعه فعالیتهای اقتصادی، تأثیر بسزایی در تقویت بنیان های اقتصادی جوامع دارد و نقش گردشگری به عنوان منبع جدیدی برای ایجاد اشتغال، كسب در آمد، دریافتهای مالیاتی بیشتر، جذب ارز و تقویت زیرساختهای اجتماعی كه موجب رشد و توسعه سایر صنایع می شود، در مطالعات متعدد مورد تائید قرار گرفته است. این مهم بدون تبیین، طراحی استراتژی های گسترش و رونق فعالیتهای گردشگری، اولویت بندی آنها و متعاقب آن پایش مستمر و نظارت امكان پذیر نخواهد بود. در این تحقیق ابتدا ۴۴ مدل برنامه ریزی راهبردی مورد مطالعه قرار گرفت و با شاخص های تبیین موقعیت فعلی، تبیین اركان جهت ساز، امكان كمی سازی، امكان اولویت بندی، امكان پویایی، پایش و كنترل، در نظر گرفتن بودجه با یكدیگر مقایسه شدند و مدل برایس مدل مناسب برای توسعه گردشگری و اداره كل میراث فرهنگی خراسان جنوبی انتخاب گردید. این امكان با شناسایی عوامل از طریق مطالعات كتابخانه ای، مصاحبه تخصصی با خبرگان حاصل گردید. سپس با نظرسنجی از خبرگان به ۴۴ عامل كاهش یافت و عوامل منتخب برای دو حالت وضعیت موجود و درجه تأثیر عامل به نظرخواهی گذاشته شد. نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید مبنایی برای طراحی راهبردها گردید و سپس به كمك روشهایی چون SaW ،TopSIS اولویت بندی و نتایج به كمك روش اسپیرمن مقایسه شده است.