بررسي اثر ساليسيليك اسيد روي مقاومت به خشكي برخي پايه هاي دانهالي پسته Pistacia vera L

چكیده این پژوهش در سال 1391 به منظور بررسی اثر سالیسیلیك اسید در مقاومت به خشكی سه پایه دانهالی پسته انجام شد. تیمارهاي آبیاري شامل تأمین 100 درصد (بدون تنش)، 65 درصد (تنش متوسط) و 30 درصد (تنش شدید) نیاز تبخیر و تعرقی گیاه بودند كه 1 و 3 میلی مولار بودند كه ، به مدت 75 روز روي دانهالهاي 4 ماهه اعمال شدند. تیمارهاي سالیسیلیك اسید شامل غلظت هاي 0 روي سه پایه بادامی زرند، قزوینی و سرخس محلولپاشی شدند. پارامترهاي فتوسنتز، هدایت روزنه اي، تعرق، محتواي نسبی آب ،(A) CO برگ، فلورسانس كلروفیل و دماي برگ گیاهان بررسی شدند. به طور كلی، تنش آبی سبب كاهش اسیمیلاسیون 2 گردید اما دماي برگ ІІ و كارایی فتوشیمیایی فتوسیستم (RWC) محتواي نسبی آب برگ ،(Tr) تعرق ،(gs) هدایت روزنهاي افزایش یافت. نتایج نشان داد پایه بادامی به میزان كمتري تحت تاثیر تنش خشكی قرار گرفت. همچنین كاربرد سالیسیلیك اسید 1 میلیمولار، نقش موثري در كاهش اثرات منفی تنش خشكی داشت. كاربرد سالیسیلیك اسید 3 میلیمولار موثر نبود و اثرات منفی بر پایهها بر جاي گذاشت. واژههاي كلیدي: پسته، پایههاي دانهالی، تنش آبی،