كاربرد سنجش ار دور و سيستم اطلاعات جغرافيايي در بهينه سازي پارامترهاي مدل EPM در برآورد فرسايش و رسوب؛ مطالعه موردي حوزه آبخيز تنگ بستانك

یكي از مدل هاي شناخته شده در برآورد فرسایش و رسوب مدل EPM است.در این تحقيق كارایي سنجش از دور و سيستم اطلاعات جغرافيایي در بهينه سازي مدل یاد شده با مطالعه موردي در حوزه آبخيز تنگ بستانك شيراز مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور استفاده از قابليت هاي سنجش از دور در بالا بردن دقت پارامتر هاي این مدل و تركيب این اطلاعات در محيط GIS بمنظور مدلسازي صحيح مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد استفاده از داده هاي حاصل در مقایسه با روش هاي سنتي و قضاوت كارشناسي دقت بيشتري را نشان مي دهد.نتایج نشان داد كه بيشتر سطح حوزه داراي خطر فرسابش 06 % بيشترین سطح / 9063 هكتار است و پس از آن كلاس خطر فرسایش متوسط با 35 / شدید مي باشد این سطح معادل 52 6% كمترین سطح را بخود اختصاص داده.با / از حوزه را بخود اختصاص داده است.كلاس خطر فرسایش خيلي شدید با 52 تحليل هاي رستري و استفاده توأم RS و GIS 2210 متر مكعب در كيلومتر مربع در سال و / ميزان فرسایش ویژه 93 903/02 متر مكعب بر كيلومتر در سال براي این حوزه فاقد آمار برآورد گردید.