اهميت تصفيه رواناب براي مصارف غير شرب

آب از ضروري ترين عوامل توسعه جوامع انساني بوده و ايران از جمله كشور هايي است كه تامين آب براي مصارف مختلف ازدغدغه هاي مهم دولت مردان در راستاي توسعه پايدار محسوب مي شود. بنابراين يكي از راههاي برخورد با بحران كمبود آب اختصاص تمام يا بخشي از مصارف شهري غيرشرب، كشاورزي، صنعتي و تفريحي توسط آبهاي دست دوم با كيفيت پايين تر از آب شرب مي باشد. با توجه به اينكه روانابهاي شهري حامل حجم زيادي آب شيرين هستند مي توانند به عنوان يك منبع تامين آب براي مصارف مختلف محسوب شوند . همچون ساير پديده ها ، روانابهاي شهري و تاثيرات سوء اقتصادي ، اجتماعي و زيست محيطي آن به عنوان يك پديده طبيعي به مدد برنامه ريزي و مديريت صحيح قابل پيش بيني و كنترل مي باشد به طوريكه از يك سو خسارتهاي آن را مي توان به حداقل رسا نيد و از سوي ديگر با احياي آن بخشي از نياز به آب را برطرف نمود . بسته به درجه تصفيه و استاندارد ملي و بين المللي با توجه به بحران كمي و كيفي آب ميتوان ازرواناب تصفيه شده جهت مصارف مختلف ازقبيل آبياري محصولات كشاورزي و گلخانه اي ، تغذيه مجدد آب زيرزميني ، مصارف صنعتي جهت آب خنك سازي ، ديگ بخار و آب فرايند صنعتي ، استفاده هاي تفريحي در درياچه هاي مصنوعي جهت قايقراني و شنا ، پرورش آبزيان ، شرب حيوانات اهلي و وحشي ، استفاده شهري غيرآشاميدني نظيرآب نما شهري ، آتش نشاني ، سيفون توالت و تهويه هوا استفاده نمود .