بررسي تغيير اقليم استان اردبيل و اثرات آن بر خشكسالي

تغییرات اقلیمی در هر منطقهای به همراه تغییر دما سبب تغییر زمانی و مكانی بارش، میران تبخیر و تعرق، رطوبت خاك و نیز سرعت باد میشود. به همین دلیل و به منظور تدوین سیاستهای بهینهسازی و سازگاری با شرایط آتی، مطالعه تغییرات اقلیمی هر منطقهای در بازهی زمانی حائز اهمیت است. برآورد یا پیشبینی متغیرهای اقلیمی در مقیاس منطقهای یا كوچكتر )در حد مقیاس نقطهای نظیر ایستگاه مطالعاتی( در صورتی امكانپذیر خواهد بود كه خروجی مدلهای عددی گردش عمومی جو ریزمقیاس ) downscaling ( شود. روش دینامیكی و آماری دو روشی هستند كه در مقیاس ایستگاهی مورد استفاده قرار میگیرند. استان اردبیل واقع در شمالغرب ایران از جمله مناطق كوهستانی است كه به دلیل موقعیت جغرافیایی دارای آب و هوایی مرطوب و سرد میباشد اما در سالیان اخیر تغییرات اقلیمی سبب گردیده كه شرایط آب و هوایی منطقه به مدیترانهای و خشك تغییر یابد. در این مقاله، به منظور بررسی تغییرات اقلیمی استان اردبیل از روش ریزمقیاس نمایی آماری و مدل LARS-WG استفاده شده و با بهرهگیری از دو متغیر اقلیمی دما و بارش، پهنهبندی تغییرات اقلیمی در طی یك دوره 11 ساله در گستره منطقه انجام شده است. نتایج آماری بدست آمده نشان میدهد كه در طی 11 سال گذشته با افزایش دما و كاهش بارش، شرایط آب و هوایی به مدیترانهای نیمهخشك تغییر یافته و خشكسالی به عنوان یك پدیده طبیعی تكرارشونده اقلیمی در منطقه جلوه میكند كه این امر زراعت دیم منطقه را دچار مشكل كرده و آلودگیهای زیست محیطی چشمگیری را موجب شده است.