نقش اشرافيت و تجمل گرايي در انحطاط جامعه اسلامي از منظر قرآن

a

تجمل‌گرايي و اشرافي‌گري به معناي گرايش مطلق به خود آرائي و برتري جوئي از جمله اسباب انحطاط جامعه است. در طليعه ورود به گام دوم انقلاب اسلامي كه از جانب امام خامنه‌اي (زيد عزّه) به عنوان ورود به دومين مرحله خودسازي و جامعه پردازي و تمدن سازي هستيم، لازم است با تكيه بر مباحث قرآني يكي از آسيب‌هاي مهلك جامعه اسلامي و تمدن‌هاي بشري را كه اشرافيت و تجمل‌گرايي است، مورد بررسي قرار دهيم. در اين مقاله با روش توصيفي و تحليلي و با تمركز بر آيه 16 سوره اسراء و برخي آيات ديگرمعين مي‌گردد كه كثرت و حاكميت مترفان بر جامعه از جهات مختلف به انحطاط و زوال مدنيت منجر مي‌گردد. رواج انحرافات، جابجايي ارزش‌ها، ترويج اسراف و تبذير و عقايد باطل، ترور شخصيت‌هاي انحراف ستيز، در تقابل قرار دادن توده‌هاي مردم با دين و انبياء و استهزاء آنها و اعراض از جهاد از جمله مفاسدي است كه از نگاه قرآن نتيجه اشرافي‌گري و تجمل‌گرايي هوس‌بازانه است كه سرانجام به فروپاشي و كيفر جامعه منجر مي‌شود.