مقايسه اثربخشي آموزش الكترونيكي پروژه محور و غير پروژه محور بر رشد خودكارآمدي كارآفرينانه دانشجويان (مطالعه موردي دانشجويان دانشگاه پيام نور مركز اراك)

تقویت كارآفرینی و ایجاد بستر مناسب برای توسعه آن از ابزارهای پیشرفت اقتصادی كشورها به ویژه كشورهای درحال توسعه به شمار آمده و فعالیتهای كارآفرینانه با اثربخشی بالا به توسعه اقتصادی از جمله ایجاد اشتغال ، نوآوری در فعالیتها و رقابت پذیری منجر می شود ، از سوی دیگر تجارب كشورهای مختلف دنیا نشان دهنده آن است كه بهترین گزینه برای آماده كردن فراگیران نظام آموزشی بر اشتغال در بازار كار ، ایجاد بستر مناسب برای خود اشتغالی و كارآفرینی از طریق بكارگیری روش های نوین آموزشی در جهت رشد باورهای خودكارآمدی در افراد می باشد . بر این پایه هدف اصلی این تحقیق مقایسه اثربخشی آموزش الكترونیكی پروژه محور و غیر پروژه محور بر رشد خودكارآمدی كارآفرینانه دانشجویان دانشگاه پیام نور مركز اراك می باشد . جامعه آماری پژوهش ، دانشجویان تحت آموزش الكترونیكی دانشگاه پیام نور مركز اراك به تعداد 756 نفر می باشد . نمونه نیز با روش نمونه گیری هدفمند توسط محقق تعداد 36 نفر انتخاب شده است . برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد دی نابل و همكاران كه اعتبار محتوای این پرسشنامه مورد تأیید قرار گرفته و از اعتبار لازم برخوردار میباشد . ضریب پایایی با روش آلفای كرونباخ محاسبه شده و عدد 619931 به دست آمده است . در این تحقیق دو گروه مستقل شامل دانش آموزان تحت آموزش الكترونیكی پروژه محور و غیر پروژه محور می باشد كه میانگین حاصل از دو گروه مستقل با یكدیگر مقایسه شده است . نتایج تحقیق گویای آن بود كه t مذكور با استفاده از آزمون بین خودكارآمدی كارآفرینانه دانشجویان الكترونیكی پروژه محور و غیر پروژه محور تفاوت معنی داری وجود دارد .