بررسي تأثير آموزش رفتارهاي سازشي در كاهش علائم اضطرابي و ناسازگاري اجتماعي عقب ماندگان ذهني آموزش پذير پسر

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش رفتارهای سازشی دركاهش علائم اضطرابی و ناسازگاری اجتماعی عقب ماندگان ذهنیآموزش پذیر پسر می باشد. طرح پژوهش از نوع شبه تجربی است.حجم نمونه 40 نفر بوده كه از میان آنها 20 نفر كه واجدالشرایطبودند (آموزش پذیر بالا و دارای نمره برش تشخیصی علائم اضطرابیو ناسازگاری اجتماعی) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروهكنترل و آزمایشی قرار گرفتند. كلیه شركت كنندگان در دو مرحلهپیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه علائم اضطرابی و ناسازگاریاجتماعی اقتباس شده از پرسشنامه رفتاری راتر فرم معلم پاسخدادند. جهت تجزیه و تحلیل دادها از آزمون كوواریانس استفاده شد.نتایج بدست آمده نشان داد میانگین نمرات اضطراب و ناسازگاریاجتماعی گروه آزمایشی نسبت به گروه كنترل پس آزمون كاهشیافته است. و این نتیجه حاصل شده است كه آموزش رفتارهایسازشی می توانید بعنوان یك روش مؤثر برای كاهش اختلاترفتاری در كودكان كم توان ذهنی بكار رود.