تأمين نظام درآمد پايدار، لازمه توسعه پايدار در شهرداري ها (مطالعه موردي: اسلامشهر)

گستره شهر، جمعیت روز افزون و موضوعاتی نظیر ناهنجاري هاي بصري و زیست محیطی، ترافیك، آلودگی هوا، ناپایداري و ناایمنی بنا و نارسایی در عرضه خدمات شهري، مدیریت شهري را در این مسیر قرار می دهد كه راهكارهاي كارآمدي بوده است كه از « تراكم » نظیر توسعه پایدار را اتخاذ كند. باتوجه به اینكه بخش عمده درآمد شهرداري از طریق فروش زمره درآمدهاي ناپایدار به شمار می آید در جهت دست یازیدن به توسعه پایدار شاید بعد از انسان كه به تعبیري شهروند است و بدون انسان، توسعه پایدار شهر مفهومی ندارد، مهم ترین عامل، منابع پایدار شهري هستند. منابع درآمد پایدار، عنصر و حلقه مفقوده اي است كه فقدان آن عملكرد مدیریت شهري را به شدت تحت تأثیر منفی قرار می دهد اگر شهردارى ها نتوانند درآمد كافى و پایدار به دست آورند، نخواهند توانست تاسیسات ضرورى در شهر را ایجاد و اداره كنند. هر چند كه منابع مالى شهرداري ها به صور مختلف قابل حصول است اما همه آنها از خصوصیات درآمدهاى پایدار برخوردار نیستند. پایدارى در درآمدهاى مستلزم آن است كه اولاً این اقلام از استمرار نسبى برخوردار باشند و ثانیاً حصول این درآمد ها شرایط كیفى شهر را در معرض تهدید و تخریب قرار ندهد. هدف پژوهش حاضر تأمین نظام درآمد پایدار، لازمه توسعه پایدار در شهرداري ها با تأكید بر شهرداري اسلامشهر می باشد. براي رسیدن به این هدف با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی منابع درآمدي مختلف(پایداري و عدم پایداري) شهرداري اسلامشهر مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت، نتایج پژوهش نشان می دهد به منظور افزایش درآمد شهرداري اسلامشهر و ایجاد درآمدهاي جدید پایدار، باید به محورهاي بازنگري و اصلاح نظام درآمدها، بازنگري و اصلاح نظام بودجهریزي، بازنگري و اصلاح نظام مالی و حسابداري، بازنگري و اصلاح نظام مدیریت شهرداري توجه اساسی شود.