تحليلي بر درجه توسعه يافتگي روستاهاي استان مركزي

یكی از اركان توسعه، جامعیت و یكپارچه بودن آن در رفع عدم تعادل های اقتصادی و اجتماعی مناطق است. وجود نابرابری و ابعاد مختلف ان از نشانه های مهم توسعه نیافتگی است كه رفع چنین كمبودهایی مستلزم نگرش و توجه جدی به نحوه ی پراكندگی شاخص های توسعه در سطوح مختلف است. به منظور حل مسایل ناشی از عدم تعادل های منطقه ای، گام نخست شناخت و سطح بندی مناطق از نظر برخورداری در زمینه های مختلف است. بر این اساس، در پژوهش حاضر سعی شده تا ۱۲ روستای دهستان معصومیه شهرستان اراك از استان مركزی را بر اساس ۱۳ متغیر جمعیت، سطح سواد، میزان تحصیلات، سطح اشتغال، خدمات آموزشی، اداری و سیاسی، ارتباطات، بازرگانی و خدمات، بهداشت و درمان بر پایه ی سرشماری آماری سال ۱۳۸۵ با استفاده از روش TOPSIS و وزن دهی شاخص ها با تكنیك AHP سطح بندی و میزان نابرابری های موجود را در میان روستاهای دهستان مذكور استان مركزی تعیین نماید. نتایج بدست آمده نشان میدهد كه روستای ملك آباد با توجه به شاخص های نامبرده از لحاظ برخورداری بیشتر در رتبه اول قرار گرفته است. در این بین، روستای شهرجرد با فاصله نسبتا" زیاد از روستای ملك آباد در مرتبه دوم واقع شده كه از رتبه های بعدی، فاصله چندانی ندارد. روستای چقا در این سطح بندی رتبه ی آخر را كسب كرده و با توجه به شاخص های نامبرده در شرایط نامناسبی نسبت به سایر روستاهای دهستان قرار گرفته است.