تأويل رمز، تحقق گفتمان ازلي خدا و انسان

موضوع این مقاله تبیین جایگاه انسان در نسبت با كیفیت ظهور و تجلی خداوند است. روش پژوهش، توصیفی تحلیلی است و با هدف روشن ساختن حقیقت رمز تدوین یافته است. این نوشتار از بخش هاي مختلف حقیقت رمز و نسبت آن با ساحت تخیل هنري- تناظر انسان با عالم از منظر تأویل- و تأویل رمز، تحقق وحدت خالق و مخلوق تشكیل یافته است. از جمله یافته ها و نتایج این مقاله میتوان به موارد ذیل اشاره نمود: رمز، تناظر میان دو دنیاي محسوس و فوق محسوس را مورد اشاره قرار می دهد. عالم، رمز بی واسطه تجلی ذات الهی است و حقیقت آن در مركز وجود آدمی جاي دارد. تأویل است و تنها راه ادراك عالم باطن، مرگ حواس و حیات روح « الست بربكم » رمز، تحقق گفتمان ازلی پیوند الهی- بشري است. در عالم خیال، صور تجسم یافته اعیان ثابته و صور تجرد یافته عالم محسوس در مقام رمز جلوه گر می شوند. خیال خلاقانه، مبادي وجودي اشیاء را در قالب صور رمزي متجلی می گرداند. تخیل هنري همچون هنر الهی، مسبوق به اشتیاق ظهور و شناخته شدن حضرت حق است