بررسي رابطه ميان حضور زنان در فضاهاي عمومي شهري و امنيت شهر (مطالعه موردي: پارك هاي حاشيه اي چمران شيراز)

شهر به عنوان یكی از مهمترین دستاوردهاي تمدن بشري و از فراگیرترین تحولات اجتماعی عصر حاضر است كه در بستر تحولات زیادي در طول زمان قرار گرفته است. این بدان معناست كه شهر عرصه ا ي اجتماعی است و فضاهاي عمومی شهرها می بایست با هدف تقویت مراودات اجتماعی شكل بگیرند. این فضاها زمانی به هدف غایی خود نایل می شوند كه در آن ها به گروه هاي مختلف اجتماعی توجه شود. بر این اساس حضور زنان در فضاهاي عمومی شهري به اندازه مردان؛ یكی از مهم ترین شاخص هاي وجود امنیت در فضاهاي شهري است. بنابراین امنیت به عنوان یك نیاز اساسی، در اجتماعات انسانی از جایگاه خاصی برخوردار است. زنان در مقام بخش عظیمی از اجتماعات انسانی، به واسطه خصوصیات بیولوژیك، مسئولیت ها و نگاه متفاوت در مقایسه با مردان، ارتباط متمایزي با فضا برقرار می كنند. آنان نیازمند تسهیلات خاص ی از فضا هستند تا موجب افزایش اطمینان خاطر آنان از حضور امن در فضاهاي شهري و به ویژه فضاهاي عمومی مانند پارك شو ند. نتایج تحقیقات در كلان شهره اي كشور ، نشان می دهد كه بسیاري از پاسخگویان، حضور زنان را به صورت تنها در فضاهاي عمومی به ویژه در ساعت هاي خلوت را بسیار خطرناك برشمرده اند. این مقاله به سنجش میزان احساس امنیت زنان در پارك حاشیه اي چمران در كلان شهر شیراز به عنوان فضایی شهري عمومی می پردازد.