بررسي گسترش شكست هيدروليكي و جهت گيري دوباره ي ترك در مخازن نفتي با استفاده از روش عددي جابجايي - ناپيوستگي

شكست هیدرولیكی یكی از روش های انگیزش مخازن نفتی است كه برای افزایش بهره برداری نفت و گاز از مخازن با نفوذپذیری كم مورد استفاده قرار می گیرد. یكی از جنبه های مهم در طراحی این روش، تخمین هندسه ی شكستگی و تعیین مسیر گسترش آن با توجه به شرایط محیط در برگیرنده ی آن می باشد. روش های عددی متفاوتی به منظور بررسی هندسه و مسیر انتشار ترك هیدرولیكی مورد استفاده قرار گرفتهاند كه در میان آنها، روش المان مرزی به دلیل داشتن قابلیت بالا در حل مسائلی كه تنش در آنها به سرعت تغییر می كند كارامدتر می باشد. روش ناپیوستگی جابجایی – ( DDM ) كه یك روش المان مرزی غیر مستقیم است نیز به دلیل عدم نیاز به مش بندی مجدد به طور گسترده ای برای مدل سازی مسائل گسترش ترك مورد استفاده قرار می گیرد. در این مقاله با استفاده از روش ناپیوستگی جابجایی، - چگونگی گسترش شكست هیدرولیكی و تغییر مسیر آن تحت تأثیر پارامترهایی همچون اختلاف تنشهای افقی، فشار سیال درون شكستگی و هندسة ترك اولیه مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد كه اختلاف تنش های برجا، فشار سیال درون شكستگی و همچنین زاویة قرارگیری شكستگی اولیه نسبت به تنش های برجا تأثیر عمده ای بر تغییر مسیر شكستگی هیدرولیكی دارند.

Hydraulic fracture stimulation is one way that uses to increase the exploitation of oil and gas reservoirs with low permeability reservoirs. One important aspect of this design method, is estimation of geometry of the fracture and determination of its expanding the direction, considering environment contains it. Different numerical methods to study the propagation path and geometry hydraulic fracturing have been used, among them, Boundary element method because of having high ability solving the problems which stress changes quickly in them. Displacement-discontinuity method (DDM), an indirect boundary element method is also used due to it does not need to re-mesh, is widely used for modeling the crack propagation problems. This paper, is going to investigate propagation of hydraulic fracture its redirecting according through discontinuity-displacement method accordinary to different parameters such as horizontal stresses, fluid pressure inside the fracture and initial crack geometry. The results show that differences insitu stresses, fluid pressure inside the fracture and the angle position have major impact on the change of direction in hydraulic fracturing with insitu steress