بررسي كارايي يك پيشنهاد متعارف انتخاب انداره گام زماني در تحليل تاريخچه زماني ساختمانهاي ميان مرتبه

انتگرالگیريگام به گام عملاً توانمندترین روش حل معادلات نیم گسسته حركت است. اندازة گام زمانی انتگرالگیري بر دقت پاسخها و هزینۀ محاسباتی تأثیرگذار است؛ بطوریكه در تحلیل هاي خطی با كاهش اندازة گام زمانی انتگرال گیري، دقت پاسخ ها و هزینۀ محاسباتی هر دو افزایش مییابند. در نتیجه، انتخاب مناسب اندازه گام زمانی انتگرالگیري براي دستیابی به دقت مطلوب و هزینۀ محاسباتی نسبتاً پایین ضروري است. در این مقاله، با ارائه شواهدي عددي نشان داده شده است كه پیشنهاد متعارف ادبیات فنی در مورد انتخاب اندازة گام زمانی انتگرال گیري در تحلیل هاي خطی، لزوماً منجر به خطاهایی مشخص و كوچك نمیشود، و با توجه به مواردي نظیر نوع سیستم سازهاي، هندسه سازه، تحریك ورودي، و پاسخ مورد بررسی، خطاهاي پاسخ ها متفاوت هستند. در سازگاري با ادبیات فنی، مشاهدات مختصراً تفسیر شده، تعمیم داده شده اند.