بررسي پتانسيل توسعه گردشگري غذا در ايران

ارتباط بین گردشگري و غذا ارتباطی نزدیك و سابقه دار است .غذا مظهري از فرهنگ مقصد گردشگري است.علاقه به شناخت فرهنگ به عنوان انگیزه مهمی براي مصرف غذاي گردشگر شناخته شده است. گردشگري غذا نوعی از گردشگري با علایق خاص است كه انگیزه اصلی اش تجربه كردن غذاها و سبك هاي آشپزي منحصربه فرد یك مقصد خاص است.گردشگران غذا به دنبال تجارب جدید غذاهایی هستند كه از آن طریق بتوانند با فرهنگ كشور میزبان آشنا شوند و سرمایه هاي فرهنگی خود را افزایش دهند.پژوهش حاضر به شیوه ي تحلیلی توصیفی و مبتنی بر منابع كتابخانه اي و الكترونیكی به معرفی گردشگري غذا و ضرورت توجه به آن در ایران , باهدف ارائه راهكار هاي مناسب به چگونگی بهره گیري از پتانسیل هاي موجود در كشور در راستاي توسعه گردشگري غذا می پردازد.نتایج تحقیق حاكی از آن است كه كشور ایران در صورت بسترسازي مناسب و فراهم آوردن شرایط لازم می تواند در زمینه گردشگري غذا موفق عمل كند.