ارزيابي مديريت كيفي آب هاي زيرزميني با استفاده از GIS و مدل سازي استانداردهاي كيفي آب

برای توسعه پایدار منابع آب نیاز به برنامه ریزی و روشهایی است كه متغییر های بسیار زیاد مكانی و زمانی را پوشش دهد، به همین دلیل پایگاه های اطلاعات جغرافیایی ) GIS ( ابزاری مناسب برای مدیریت منابع آب می باشد. با توجه به خشكسالی های پی در پی كه در شمال غرب كشور رخ داده است، سطح آب دریاچه ارومیه افت بسیار شدیدی داشته . با افت سطح آب دریاچه ارومیه باید انظار داشت كه آبهای ساحلی دریاچه از كیفیت بدتری نسبت به آبهای میانی دشت داشته باشند. هدف این تحقیق مدل سازی استاندارد كیفی وزارت نیرو برای آب كشاورزی ، نشان دادن روند تغییرات كیفی آب زیرزمینی از سال 1331 تا سال 1331 و معرفی GIS به عنوان یك ابزار كاربردی برای تصمیم گیری مدیران می باشد. در این تحقیق از داده های 121 چاهك مشاهده سازمان آب منطقه ای استان آذربایجان غربی استفاده گردید. داده های مقادیر EC ، NA و SAR از سال 31 تا سال 31 مرتب گردید. سپس با استفاده از نرم افزارهای GS+ و GIS اقدام به پهنه بندی كیفی آب زیر زمینی بر اساس استاندارد وزارت نیرو شد. نقشه های استخراج شده مورد ارزیابی قرار گرفت و مكان های نا مناسب آب كشاورزی مورد تحلیل قرار گرفت. در این منطقه كیفیت آب زیر زمینی به شدت در حال تنزل می باشد ودر قسمت های شمال غربی دریاچه ارومیه آب زیر زمینی از حداقل كیفیت برخوردار است.در برخی مناطق خصوصا شهرستان نوشین شهر نباید از آب زیرزمینی برای كشاورزی استفاده نمود .