مطالعه رابطه كيفيت گزارشگري مالي و كارايي سرمايه نيروي كار

گزارش های مالی یكی از منابع اطلاعاتی در دسترسی بازارهای سرمایه است كه انتظار می رود نقش موثری در توسعه سرمای نیروی كار و افزایش كارایی آن ایفا نماید. در این راستا اساتید، پژوهش گران و اهل حرفه حسابداری به دنبال افزایش كیفیت گزارشگری مالی به عنوان ابزاری برای ادای مسئولیت پاسخگویی به نیازهای جامعه خود بوده اند. با توجه به مطالب بالا هدف پژوهش حاضر مطالعه رابطه كیفیت گزارشگری مالی و كارایی سرمایه نیروی كار می باشد. این پژوهش در حوزه پژوهش های اثباتی مالی و در گروه پژوهش های شبه آزمایشی قرار می گیرد. پژوهش حاضر از نظر هدف پژوهشی كاربردی، از نظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی می باشد و به دلیل اینكه رابطه بین متغیرها مورد توجه است از نوع همبستگی می باشد. پژوهش حاضر به لحاظ معرفت شناسی از نوع تجربه گرا، سیستم استدلال آن، استقرایی و از جهت نوع مطالعه، میدانی-آرشیوی می باشد. جامعه آماری این پژوهش 635 شركت از شركت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است كه به روش حذف سیستماتیك، 127 شركت به عنوان نمونه طی دوره زمانی 1389 الی 1393 می باشد. تجزیه و تحلیل نهایی با استفاده از نرم افزاز Eviews انجام شد. یافته های پژوهش داد كه فرضیه های پژوهشی مبنی بر این كه؛ بین كیفیت حسابداری و سرمایه گذاری كارا در نیروی كار رابطه معنی داری وجود دراد، بین كیفیت اقلام تعهدی(AQ1) و سرمایه گذاری كارا رابطه معنی داری وجود دارد، بین كیفیت اقلام تعهدی (AQ2）و سرمایه گذاری كارا در نیروی كارا در نیروی كار رابطه معنی داری وجود دارد، تائید شدند.