اثر قبل و بعد از برداشت اسيد ساليسيليك بر كاهش سرمازدگي ميوه گوجه فرنگي رقم بركا

در این پژوهش، اثر سطوح مختلف تیمارهاي قبل (محلولپاشی) و بعد از برداشت (غوطهوري) اسیدسالیسیلیك بر القاي مقاومت به سرمازدگی میوه گوجهفرنگی رقم”بركا“مورد مطالعه قرار گرفت. محلولپاشی بوتهها سه هفته قبل از برداشت با اسید سالیسیلیك در غلظتهاي ( 2 ،1 ،0 و 4 میلیمولار) و غوطهوري میوه در بعد از برداشت با اسید سالیسیلیك در همان غلظتها، به- 30 و 40 روز نگهداري شدند.آزمایش ،20 ، مدت 5 دقیقه انجام شد و سپس در دماي 10 درجه سانتیگراد به مدت صفر، 10 بصورت فاكتوریل در قالب طرح پایه كاملا تصادفی در سه تكرار انجام شد. نتایج نشان داد كه تیمارهاي مختلف اسید سالیسیلیك بویژه در غلظت (APX) بر كاهش شاخص سرمازدگی و نشت یونی و افزایش فعالیت آنزیم آنتی اكسیدانی آسكوربات پراكسیداز هاي 2و 4 میلی مولار موثر بودند. پس از 40 روز انبارمانی، تیمارهاي محلول پاشی در غلظت چهار و تیمارهاي غوطه وري در 2 و 4 میلی مولار اسید سالیسیلیك كمترین میزان شاخص سرمازدگی میوه را داشتند. در بین تیمارهاي مختلف ، غلظت هاي 1 محلول پاشی و غوطه وري، كمترین میزان نشت یونی در تیمار غوطه وري در غلظتهاي 2 و 4 مشاهده شد. پس از 40 روز انبارمانی در تیمارهاي محلولپاشی بین غلظت هاي مختلف اسید سالیسیلیك اختلاف معنیداري مشاهده نشد در حالی كه، در تیمارهاي غوطهوري، با افزایش غلظت اسید سالیسیلیك میزان فعالیت آنزیم به طور معنی داري افزایش یافت. در مجموع تیمار هاي غوطه- وري (به خصوص 2 و 4 میلی مولار) اسیدسالیسیلك نسبت به محلولپاشی در كاهش سرمازدگی، نشتیونی و افزایش فعالیت آنزیم آسكورباتپراكسیداز موثر بودند. كلمات كلیدي: اسید سالیسیلیك، محلول پاشی، غوطه وري، سرمازدگی،