تاثير درمان شناختي رفتاري بر اضطراب و نگرش هاي كمال گرايانه دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر اضطراب و نگرش های ناكارامد دانش اموزان بود . در راستای ان از یك طرح آزمایشی به صورت پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد . از این رو در پیش ازمون با استفاده از پرسشنامه اضطراب بك و نگرش های ناكارآمد DAS تعداد ۲۸ نفر از دانش آموزان دختر دبیرستان كه دارای اضطراب بالاتر از ۳۵ بودند انتخاب ودر دو گروه آزمایش و كنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. برای گروه آزمایش ۸ جلسه گروه درمانی شناختی رفتاری برگزار شد و برروی گروه كنترل روش درمانی اعمال نگردید. پس از پایان دوره درمان مجددا پرسشنامه ها به عنوان پس از موندر دو گروه اجرا شد. داده های پژوهشی با استفاده از تحلیل كوواریانس و روش t اختلافی مورد تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد كه درمان شناختی رفتاری ، اضطراب و نگرش های كمال گرایانه را به طور معنی داری كاهش می دهد. مبتنی بر این یافته ها می توان نتیجه گرفت كه كاربرد درمان شناختی رفتاری ، حائز تلویحات عملی در كاهش نشانه های اضطراب و نگرش های نا كارامد می باشد