ارائه راهكارهاي علمي و عملي ايجاد منابع درآمدي پايدار براي دهياري هاي استان گيلان (مطالعه موردي: دهياري گيلاكجان)

دهياري ها به عنوان بازوي اجرايي شوراها در روستا از جمله مهمترين نهادهاي مردمي و محلي در ايران هستند كه در تأمين منابع مالي مورد نياز فعاليتهايي كه به موجب قانون بر عهده آنها گذاشته شده، همواره با دشواريهايي مواجه اند كه توانايي آنها را در ارايه خدمات به جامعه روستايي به چالش مي كشد. پژوهش حاضر در صدد بررسي و ارائه راهكارهاي علمي و عملي به منظور تأمين منابع مالي جديد و پايدار براي دهياري هاي استان گيلان با محوريت دهياري گيلاكجان ميباشد كه از نظر هدف كاربردي و مبناي روش آن توصيفي تحليلي است. داده هاي مور نياز تحقيا - با استفاده از پرسشنامه مقايسه هاي زوجي از گروهي متشكل از خبرگان روستايي و كارشناسان مرتبط با موضوع تحقي گردآوري شده است. سپس تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار Expert Choice انجام و منابع درآمدي جديد بر حسب درجه اولويت پيشنهاد شده است. در اين پژوهش با بهره گيري از روشهاي دلفي و فرآيند تحليل سلسله مراتبي (AHP) براي تدوين بسته اي اولويت بندي شده از منابع درآمدي جديد استفاده شده است. بر اين اساس مدل سازي مساله تحقي با شناسايي منابع درآمدي جديد مبتني بر ويژگيهاي اقتصادي، اجتماعي و محيطي و توانمنديهاي موجود در روستاي گيلاكجان در قالب روش تحليل سلسله مراتبي انجام گرفته است