بررسي اثر آب زيرزميني كم عمق به تبخير و تعرق گياه دارويي گشنيز (Coriander sativum .L) با استفاده از لايسيمتر

وجود متابع آب زیرزمینی كم عمق كه با مشكل شوری و ماندابی مواجه هستند ،در بسیاری از مناطق جهان به چشم می خورد. از نظر مهندسی راه حل اصلی، پایین انداختن سطح سفره آب زیرزمینی از طریق احداث سیستم های مختلف زهكشی زیرزمینی است، غافل از این كه بالا بودن سطح آب زیرزمینی نعمتی است كه از آن می توان جهت جبران قسمتی از نیازهای آب مورد نیاز گیاه استفاده كرد. بنابراین استفاده از آب های زیرزمینی كم عمق به عنوان یك منبع آب آبیاری می تواند تا حدودی مشكلات كمبود آب را حل كند. این پژوهش به منظور بررسی اثر آب زیرزمینی كم عمق بر كمك به تبخیر و تعرق گیاه دارویی گشنیز در قالب طرح كاملا تصادفی با سه تكرار انجام شد. تیمارهای اعمال شده شامل آب زیرزمینی با كیفیت شوری 1 دسی زیمنس بر متر در سه عمق 06 و 06 و 116 سانتی متر و آبیاری كامل بود. نتایج نشان داد كه درصد مشاركت آب زیرزمینی در اعماق 42 درصد نیاز كلی گیاه بود. نتایج این تحقیق نشان داد كه استفاده از ، 06 ، 06 و 06 و 116 سانتی متر به ترتیب حدود 33 آب های زیر زمینی كم عمق یرای آبیاری گیاه گشنیز می تواند به صورت قابل توجهی نیاز آبی گیاه را برطرف نموده و به تبخیر و تعرق گیاه كمك كند، همچنین دور و عمق آبیاری مورد نیاز آن كاهش مییابد.