مديريت دانش در سازمان هاي دولتي

امروزه سرمایه های ذهنی و دانش افراد همسو با سایر سرمایه های فیزیكی و مالی سازمان مهم هستند. سازمانهایی كه به اهمیت دانش پی برده اند سعی در مدیریت بهینه آن دارند تا در فرایندهای خود به نحوی اثر بخش از این سرمایه كلیدی استفاده كنند.سازمانها برای انجام پروژه های مدیریت دانش نیازمند تدوین استراتژی مدیریت دانش خود به صورت جداگانه می باشند.سازمانها برای موفقیت و تداوم حیات نیاز به دانش و تجارب دارند و دستیابی به این دانش و تجارب با به كارگیری فرایند اكتساب دانش در سازمانها امكان پذیر است .كه موجب اثربخشی سازمان جلوگیری از تكرار اشتباهات كاهش هزینه ها وتبدیل سازمان به سازمانی پویا رقابت پذیر و دانش محور می شود.اكتساب دانش به عنوان یكی از فرایندهای اصلی در سازمانهای دانش محور كه دانش اساسی ترین دارایی به شمار می رود .در نتیجه بر اثربخشی سازمان تاثیربه سزایی دارد.استراتژی مدیریت دانش برمبنای دسته بندی دانش به انواع دانش آشكار)صریح(ودانش پنهان)ضمنی(تعریف می شودواستراتژی دانش بیان می كندكه سازمان چه دانشی را باچه عمقی وازچه منبعی وازچه طریقی بایستی كسب نماید.دراین مقاله پس از بررسی مدیریت دانش،اهمیت مدیریت دانش در سازمان های دولتی را بیان می كنیم .سپس موانع ومشكلات اجراواستقرارمدیریت دانش درسازمان های دولتی را بررسی كرده ودرنهایت راهكارهایی برای مقابله بااین مشكلات وتسریع فرایند پیاده سازی مدیریت دانش ارائه می شود.