طراحي گفتگوي مباحثه اي براي عامل هوشمند ارتباطي توسط نقشه شناختي فازي

اين مقاله با ايجاد چشم اندازی از سرآغاز، تكامل و كاربرد نقشه های شناختی فازی قصد دارد ابزاار دديزدی را بزرای يشزتيبانی از تصميم به عنوان يك طرح كارآمد برای ارائه اطلاعات و شبيه سازی متناسب با بررسی های حوزه كاربردی آموزش و يرورش معرفی كند، بنابراين مدلی دديد از عامل نرم افااری هوشمند با توانايی ارتباط و مباحثه را به منظور تسهيل يادگيری مبتنی بر مباحثزه ارائزه می دهد. مباحثه نقش مهمی در ترويج يادگيری عمقی، يرورش تحول مفهومی، يشتيبانی از حل مسائل و توليزد ايزده هزای نزو دارد. يافتن مشكل و راه حل آن يا تثبيت و تعميق يك سری مفاهيم و گااره های آموخته شده از طريق تبادل ديدگاه ها و نظزرات، يكزی از بهترين و موثرترين شيوه های فهم عميق و فراگيرى سريع علوم مختلف است. با اين حال مشكلات زيادی ييش روی مزدل سزازی شناختی انسان است، زيرا سيستم های يادگيری اندكی ودود دارند كه مزی توان نز د گفتگزو و ارتبزاط اسزتدللی را بزين سيسزتم و يادگيرندگان مدل سازی كنند، نقشه شناختی ابااری موثر در اين حوزه است، بنابراين يك نقشه شناختی فازی مبتنی بر مدل مباحثزه ييشنهاد شده است. اين عامل را می توان در محيط های مرتب با بهداشت و به طور كلی در تمام حوزه های تصميم گيری به كار برد.