ارتباط بين شيوع اختلالات روانشناختي و سن در دانش آموزان دبستاني مس

اهمیت پیشگیری از اختلالات روانشناختی و رفتاری از جنبه مراقبت های بهداشتی و اقتصادی رو به افزایش است.در صورتی میتوان نسبت به مدیریت و كنترل این اختلالات اقدام كرد كه اطلاعات كافی در ارتباط با فراوانی و شیوع آنها درسنین مختلف در دست باشد. در این تحقیق همبستگی بین میزان شیوع اختلالات روان شناختی و رفتاری و سن در بیندانش آموزان دبستانی شهر سرچشمه مورد بررسی قرار گرفت. كلیه دانش آموزان دبستانی كه در سال 1393 در شهر سرچشمهمشغول به تحصیل بودند، جامعه مورد مطالعه را تشكیل می دهند. جهت بررسی همبستگی بین سن و شیوع اختلالات روانشناختی و رفتاری، از فرم سیاهه رفتاری كودكان آخنباخ (CBCL) استفاده شده است. بعد از جمع آوری اطلاعات و تحلیل داده ها، شیوع اختلالات روانشناختی و رفتاری در رده های سنی مختلف مشخص گردید. بعد از مشخص شدن میزان شیوع اختلالات روانشناختی و رفتاری در سنین مختلف، ارتباط بین شیوع اختلالات و سن دانشآموزان مورد بررسی قرار گرفت.تحلیل داده ها نشان میدهند كه بین سن و شیوع اختلالات روان شناختی و رفتاری همبستگی وجود داشته و در تمامی مواردجهت رابطه منفی است. اما از نظر آماری تمامی آنها معنادار نیستند. در بین جمعیت دختران ضریب همبستگی سن بامشكلات توجه و مشكلات اجتماعی از لحاظ آماری در سطح 0.05 . معنادار است. این ضریب در بین جمعیت پسران، در ارتباطبا مشكلات توجه، رفتارهای قانون شكنی، رفتارهای پرخاشگرانه و مشكلات برونی سازی معنادار می باشد. همچنین، در جمعیتكلی تمامی اختلالات به جز شكایات جسمانی و رفتارهای پرخاشگرانه معنادار هستند. نتایج نشان می دهند كه با افزایش سن ازشیوع اختلالات روانشناختی و رفتاری در بین دانشآموزان ابتدایی شهر مس كاسته میشود. در جمعیت مورد مطالعه، تمامیاختلالات بجز مشكلات جسمانی و رفتارهای پرخاشگرانه رابطه معنادار با سن برقرار میكنند. بنابراین، بخشی از اختلالات روانشناختی دانش آموزان ابتدایی سرچشمه با افزایش سن از بین می روند.