تحليل انديشه هاي اعتقادي و اخلاقي حكيم نزاري قهستاني در سفرنامه

سعدالدین بن شمس الدین بن میر محمد نزاري قهستانی، از شاعران فارسی زبان نیمه ي دوم قرن هفتم و یكی از پنج مثنوي باقی مانده از اوست كه به « سفرنامه » . نیمه ي اول قرن هشتم هجري قمري بوده است احتمال قوي پس از بازگشت از سفر و در بیرجند منظوم شده است و شاید همین علت موجب آن گشته است تا نزاري در سفرنامه درباره ي وضع جغرافیایی بعضی از محل ها، آب و هوا، اوضاع شهرها از نظر طبیعی، وضع ساختمان ها و ابنیه ي عمومی و.... به طور مختصر سخن بگوید و بخش اعظم سفرنامه ي خود را به بیان اندرزهاي اخلاقی و حكایات اعتقادي اختصاص دهد. از این رو، در این مقاله سعی بر آن بوده است تا اندیشه هاي اعتقادي و اخلاقی حكیم نزاري با استناد به سروده هاي وي در سفرنامه مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد.