مديريت زنان در آموزش عالي ، ايران و جهان

ارزیابی وضعیت احراز پست های مدیریت عالی زنان در دانشگاه ها گویای آن است كه نسبت موضوع جنسیت ، فرآیند انتخاب و ارتقای شغلی، در جوامع گوناگون ویژگی هایی متفاوت با مردان دارد. اگرچه دستاورد اغلب مطالعات در این حوزه نشان می دهد جنسیت عامل تعیین كننده ای در گزینش هاست ولی وجود سقف شیشه ای دال برمانع غیرقابل نفوذ ورای محدودیت های تعیین شده در مسیر ارتقای زنان در سازمان ها ، اهمیت قابل توجهی دارد. نگرشی متصلب كه بنابه سطح توسعه یافتگی جوامع و انگاره تصمیم سازان در محافل دانشگاهی قابل تغییر و تحول است. بهره مندی از رویكردی توسعه گرا و جایگاه استراتژیك زنان در اهداف هفده گانه توسعه پایدار سازمان ملل ، مقایسه تطبیقی است كه به سهم زنان در مدیریت آموزش عالی در ایران ، مالزی و فنلاند می پردازد. امروزه سنجش توانمندی زنان بعنوان یك متغیر در این اهداف متبلور شده است . شاخص انتخاب این كشورها تحلیل تطبیقی وضعیت در دو كشور درحال توسعه مسلمان و یك كشور توسعه یافته می باشد..