مقايسهي رشد قطري نهالهاي زردآلو و بادام در تيمارهاي مختلف سامانه هاي سطوح آبگير باران

افزايش سريع جمعيت جهان، كاهش منابع آبي و تغييرات اقليمي بهويژه در مناطق خشك و نيمخخشك جهان بررسي راهكارهايي جهت افزايش محصولات توليدي كشاورزي و باغي ديم در كنار مصرف بهينهي آب را امري اجتناب ناپذير ساخته است بنابراين در اين مقاله اثر سامانه هاي آبگير باران تيمار با حذف پوشش گياهي و ،(B) تيمار با حذف پوشش گياهي و سنگريزه همراه با فيلتر سنگريزه اي ،(A) تحت پنج تيمار بدون تغيير در سامانه و تيمار با عايق كردن بخشي از سامانه بدون (D) تيمار با عايق كردن بخشي از سامانه همراه با فيلتر سنگريزه اي ،(C) سنگريزه بدون فيلتر سنگريزه اي بر رشد قطري نهالهاي زردآلو و بادام مورد بررسي قرار گرفت. نتايج بهدست آمده نشان داد كه اين سامانهها تاثير معنيداري بر (E) فيلتر سنگريزه اي بيشترين مقدار بوده (D) رشد قطري نهالها نداشته است. هرچند رشد قطري نهالهاي كشت شده در سامانههاي عايق همراه با فيلتر سنگريزهاي است اما عدم معنيداري تاثير تيمارهاي مختلف سامانههاي آبگير بر رشد قطري ميتواند بيانگر لزوم طراحي سامانهها با توجه به اقليم منطقه، فواصل بين وقايع بارندگي و نياز آبي نهال كشت شده باشد. از طرفي با توجه به اينكه رشد قطري نهالها نسبت به ساير پارامترهاي رشد كند ميباشد به همين دليل توصيه ميشود براي مقايسه هاي ذكر شده از مواردي چون ارتفاع شاخهي اصلي، ميانگين قطر يقه، تعداد شاخه ها، مجموع طول شاخههاي فرعي و قطر تاج پوشش به طور همزمان استفاده شود.