بررسي مباني طراحي سكونت گاه سالمندان با رويكرد پايداري زيست محيطي و معماري سبز

محیط زیست طبیعی تأثیر شگرفی بر روح و روان آدمی دارد. محیط پاك و آراسته و خرّم، زندگی را شاداب و معطر می سازد. انسان از تماشاي چنین منظره هاي زیبایی احساس آرامش و نشاط كرده و امنیت و آسایش را در حیات خویش لمس می كند. بر عكس، آسیب رساندن به محیط زیست و نابودي طبیعت باعث وارد آمدن صدمات و زیانهاي جبران ناپذیري به بشریت می شود. افسردگی و افزایش بیماریهاي روحی و روانی انسان امروز بدون ارتباط به آسیب رساندن به محیط زیست نمی باشد. هیچ فردي نمی تواند نادیده بگیرد كه تخریب محیط زیست تأثیر منفی بر شیوه رفتار آدمیان م ینهد، و اثرات ویرانگري بر اخلاق فردي و جمعی جامعه بشري بر جاي می گذارد. یكی از مكان هایی كه ورود طبیعت و سازگاري با آن، تاثیر به سزایی بر ساكنین خود بر جاي می گذارد خانه سالمندان می باشد. رعایت اصول سبز و تعامل حداكثري سالمندان با طبیعت از جمله مواردي است كه بر سلامت روحی و جسمی آنان تاثیر مستقیم دارد. از بحث هاي دیگر موضوع انرژي و دماي آسایش سالمندان می باشد كه از اصول اصلی در زمینه معماري سبز می باشد. هدف از این مقاله بررسی و ارائه اصول كلی در زمینه طراحی سبز در سراي سالمندان می باشد. روش تحقیق بكار گرفته شده در این مطالعه تحلیل محتواي كیفی می باشد كه روش جمع آوري اطلاعات در آن بصورت كتابخانه اي یا اسنادي انجام گرفته است. در نهایت راهكار هاي طراحی سبز تاثیر گذار در سلامت روحی سالمندان بویژه افراد مبتلا به زوال عقلی، در سراي سالمندان بررسی و ضرورت این امر بیان می گردد.