وفاق اجتماعي در نهج البلاغه

وفاق اجتماعی از حیاتی ترین اصول زیست جمعی میباشد كه افراد یك جامعه را با افكار و عقائد متفاوت بر سر مجموعهاي از ارزشهاي مشترك منسجم میسازد. سفارش به اجتماع و دوري از اختلاف از مهمترین اموري است كه امام علی در سخنان گهربار خویش در نهج البلاغه بدان پرداختهاند. امام همام ریشه بسیاري از مشكلات جوامع بشري را، از هم گسیختگی اجتماع دانسته اند. ایشان جهت مبارزه با این معضل اجتماعی ، شیوه هاي استواري را به همراه دارد كه عمل به این شیوه ها و دستورات ، باعث استحكام ساختار نظام اجتماعی میباشد. دین، قرآن، پیامبران و امامان را از مهمترین محورهاي وفاق دانستهاند كه انسانها را به هم پیوند میدهد. همچنین براي این امر مهم نه تنها مردم بلكه مسئولین در این راه وظیفه خطیري بر عهده دارند كه جامعه را به رشد و تعالی انسانی و اسلامی میرساند.