مقايسه كارآيي علر كش هاي سيستميك گلايفوسيت و توفوردي در جذب و انتقال به سيستم ريشه علف هرز تلخه بذري با استفاده از علفكش هاي نشاندار به كربن - 14

گیاه تلخه) Acroptilon repens L. ( علف ههرزی بها توانهایی رقهابتی زیهاد از خهانواده آفتهابگردان ) Asteraceae ( مهی باشهد. یكهی از مهمترین شیوه های كنترل علف های هرز دائمی نظیر تلخه استفاده از علف كش های سیسهتمیك اسهت. ایهن تحقیهق )طهی سهال ههای 1388 1389 ( در - گلخانه های آزمایشی پژوهشكده كشاورزی هسته ای انجام شد. آزمایش به منظور بررسی تاثیر مراحل رشد تلخه در میهزان جهذب و انتقهال علهف كهش های توفوردی و گلایفوسیت انجام گردید. گیاهان در مرحله رزت، غنچه دهی و گلدهی مورد تلقیح علف كش های نشان دار توفوردی و گلایفوسهیت 1 میكروكوری )به ازای هر ده میكرولیتر محلول( قرار گرفتند. ایهن آزمهایش بصهورت فاكتوریهل در قالهب طهرح بلهوك كامهل / 1 و 185 / با اكتیویته 18 تصادفی انجام شده و شامل دو تیمار علف كش) توفوردی و گلایفوسیت( و مرحله رشد) رزت غنچهه دههی و گلهدهی( بها 4 تكهرار بهود. جداسهازی و شمارش علف كش نشان دار )پس از گذشت 168 ساعت( نشان داد كه تفاوت معنی داری بین میزان انتقال علهف كهش ههای توفهوردی و گلایفوسهیت وجود ندارد. اما تجمع ریشه ای توفوردی نشان دار در مرحله رزت گیاه تلخه بیشتر از سایر مراحل بوده و بیشترین میزان تجمع گلایفوسهیت نشهان دار در ریشه مربو به مراحل غنچه دهی و گلدهی می باشد. مقایسه نتایج حاصل از این آزمایش با گزارشات سهایر محققهین در زمینهه كنتهرل مزرعهه ای تلخهه نشان داد كه رابطه مستقیمی بین میزان انتقال علف كش به ریشه و توانایی كنترل علف هرز وجود دارد. بر این اساس مناسبترین زمان كاربرد علف كهش توفوردی و گلایفوسیت به ترتیب در مراحل رزت و غنچه دهی گیاه تلخه می باشد.