امكان سنجي فني ، اقتصادي و زيست محيطي استفاده از آبگرمكن هاي خورشيدي در استان خوزستان

با توجه به محدودیت سوختهای فسیلی، افزایش آلودگی زیست محیطی و از طرف دیگر پتانسیل بالای انرژی خورشیدی در ایران مطالعه ای با هدف امكان سنجی فنی، اقتصادی و زیست محیطی آبگرمكنهای خورشیدی در استان خوزستان صورت گرفت. داد ه های مورد نیاز پژوهش از سازمان های دولتی مربوط و شركت های تولیدی آبگرمكن خورشیدی گردآوری و تجزیه و تحلیل داد هها برای سه شهرستان اهواز، ایذه و آبادان برای خانواد ههای 5 نفره انجام شد . در این مطالعه سه دستورالعمل آبگرمك نهای گازی، خورشیدی-گازی و خورشیدی - برقی از لحاظ پارامترهای فنی، اقتصادی و زیست محیطی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین انرژی جذب شده، بازده كلكتور و انرژی مازاد در مردادماه در منطقه اهواز و كمترین مقادیر آن در د ی ماه در منطقه ایذه میباشد. استفاده از آبگرمكنهای خورشیدی برای خانواد ههای 5 نفره میتواند حدود 77 درصد انرژی لازم برای گرمایش آب در طول سال را برای استان تامین نماید . در آبگرمكنهای خورشیدی كمترین دوره بازگشت سرمایه مربوط به منطقه آبادان با 23/3 سال در آبگرمكن خورشیدی- گازی و بیشترین مقدار آن مربوط به منطقه ایذه با 94/5 سال در آبگرمكن خورسیدی- برقی می باشد. با توجه به اینكه عمر آبگرمكنهای خورشیدی حداقل 15 سال است استفاده از آبگرمكنهای خورشیدی در استان برای دولت توجیه اقتصادی دارد. بیشترین صرف هجویی در مصرف سوخت در منطقه آبادان با 82 درصد در هنگام استفاده از آبگرمكن خورشیدی-گازی و كمترین میزان آن با 38 درصد به منطقه ایذه در هنگام استفاده از آب گرمكن خورشیدی - برقی اختصاص دارد. استفاده از آبگرمكن های خورشیدی در استان خوزستان می تواند باعث صرفه جویی در میزان مصرف سوخت به میزان 356 میلیون لیتر، معادل2/2 میلیون بشكه نفت خام در سال شود كه رقمی معادل 200 میلیون دلار صرفه جویی ارزی، و كاهش گازهای آلاینده را به میزان 1/1 میلیون تن به دنبال خواهد داشت.