خلق از عدم (لا من شيء) از منظر قرآن وروايات

خلقت به معناي آفرینش، یكی از افعال الهی است واز جمله مفاهیم اساسی در جهان بینی اسلامی است كه نقش بسیار برجسته اي در همه ي ابعاد اندیشه دینی ایفا می كند. در قرآن كریم وروایات معصومین (ع) مطالب فراوانی درباره آن آمده است. در كلام وفلسفه اسلامی این مسأله بیشتر به صورت تقابل میان حدوث وقدوم بررسی شده است. این مقاله به روش توصیفی تحلیلی با رویكرد قرآنی روایی دیدگاه مفسران و متكلمان شیعه را به عنوان منبعی براي كشف نظر خلق از عدم، بیان می كند و نتیجه می گیرد كه عالم بر طبق علم خداوند خلق شده است، پس خلقت فعل آزاد است، تنها غایتی كه می توان بر اراده خدا تصور كرد، وجود خاص اوست. با این حساب، خلقت، احسان خداست. خلق عالم از عدم به معناي خلق لاشیء می باشد و در ضمن مباحث صفات الهی وحدوث عالم به آن پرداخته شده است