مباني و رويكردهاي به كارگيري مجاز در قرآن

مجاز به معناي كاربرد یك لفظ یا جمله در معنایی غیر از معناي حقیقی است كه می توان آن را به عنوان یكی از سازو كارهاي زبان و ارتباطات برشمرد. در این پژوهش كه با روش توصیفی-اسنادي نگاشته شده، ابتدا به معناي مجازپرداخته و در ادامه دلایل استعمال مجاز در قرآن با ارائه ي نمونه هایی مطرح گردیده ودر انتها به این نتیجه رسیده كه مجاز به عنوان یكی از علوم بلاغی با نقش زیبایی آفرینی كه در بیان مباحث دارد، همان طور كه در بین عرب ها رایج بوده درجاي جاي قرآن كریم كه حاوي فصیح ترین لغات عرب می باشد، قابل مشاهده است.