تبيين جايگاه فرهنگ ديني و بازبيني نقش آن در معماري ايراني-اسلامي (نمونه موردي مسجدشيخ معزالدين مراغه)

تفكر الهی و فرهنگ دینی داشتن، به جاي آوردن شرط امانت و جانشینی خداوند در زمین با مرعی داشتن اصول حاكم بر فعل الهی در اعمال انسانی است،كه براي تبیین تمام جنبه هاي یك زندگی به كار می رود. از آنجا كه فرهنگ دینی باورهاي یك جامعه است كه تاثیر متقابل با محیط آن جامعه دارد می توان خصوصیات فرهنگی هر عصري را در بستر بناهاي معماري آن یافت. معماري ایرانی-اسلامی دیدگاهی را به سایر فرهنگها داده است كه ایران و ایرانی را با آن می شناسند. اما اینكه چگونه مولفه هاي فرهنگ دینی جامعه در عناصر معماري آن تجلی یافته است، پرسشی است كه در این مقاله سعی بریافتن پاسخ آن می شود. در این راستا ابتدا معناي فرهنگ دینی در بطن جامعه و سپس تاثیر متقابل محیط جامعه و ارزشهاي فرهنگی برخاسته از آن درشهر مراغه (مسجد شیخ معزالدین مراغه) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.