بررسي رابطه علم و ادراك با تجرد از ديدگاه صدرالمتألهين

اصطلاح تجرد در تعریف صدرالمتألهین از علم جایگاهی مبنایی دارد چنانكه وي، علم را حضور مجردي نزد مجرد دیگر تعریف كرده است. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی در پی بررسی رابطه ادراك با تجرد از دیدگاه صدرالمتألهین و نیز پاسخ به این پرسش است كه ملاصدرا علم را شامل چه موجوداتی میداند؟ و آیا تعریف ایشان از علم با مبانی فلسفی و كلامی وي قابل تبیین میباشد؟ بر اساس بررسیهاي انجام شده به نظر میرسد بین مبانی اصالت، وحدت و تشكیك در وجود و پذیرش مُثُل افلاطونی ملاصدرا، تضادي وجود دارد. راه حلی براي رفع این تعارض به نظر نمیرسد، حتی اگر قائل شویم ملاصدرا موجودات مادي را تنها از جهت وجهه مثالی آنها داراي علم میخواند و علم را شامل دو نوع حقیقی و غیر حقیقی میداند، بنابراین به نظر میرسد باید در تعریف علم تجدید نظر نمود.