بررسي ابعاد مشاركت جوامع محلي در مديريت مناطق حفاظت شده

تخریب سرزمین، جنگل زدایی و كاهش تنوع زیستی در نتیجه عدم وجود اقدامات یكپارچه مشاركتی مدیریت پایدار زمین و جنگل مهمترین معضل در مدیریت زسیت بوم ها می باشد. اولین گام برای رسیدن به توسعه یایدار در این مناطق، بسیج جوامع محلی و جلب مشاركت مردمی در كلیه سطوح می باشد. بنابراین، مدیریت زیست محیطی باید برای توسعه روشی های مشاركت و توجه هر چه بیشتر به تمام ذی نفعان، نقش واسطه ای و تسريع كننده را ایفا كند. در صورتی كه در طرح های مدیریتی مناطق حفاظت شده پذیرش اجتماعی و توجیه اقتصادی وجود نداشته باشد، حفاظت از این مناطق نیز قابل دستیابی نخواهد بود. بنابراین، در این مقاله به مباحث مشاركت مردم بومی در اجرای طرح های مدیریت مناطق حفاظت شده پرداخته شده است، تا با بررسی این موضوع از ابعاد مختلف به سمت طرح هایی حركت شود كه در بطن آنها مشاركت، تحلیل ها و توجیهات اقتصادی بهره برداران نهفته باشد، تا بتواند با كمترین تعارضات به عنوان یك برنامه همه جانبه و پایدار، اجرایی شوند.