كشتي موزه به عنوان موزه زنده؛ از حراست تا يادگيري تعاملي

شناورها یا به تعبیری محدودتر كشتیها، به نوبه خود دست ساخته محسوب میشوند. از دوران پیش از تاریخ تا قرن ۱۹ میلادی، یك شناور یا پسان تر یك كشتی، بزرگترین و پیچیده ترین ماشین تولیده شده بود. شناورهایی كه برای چندین سال در میان امواج ایستاده اند و در جنگ و نظام اقتصادی به جامعه خدمت كرده اند؛ شایسته باز زنده سازی به واسطه كار كرد. ثانویه میباشند كه یكی از این كار كردها تبدیل این شناورها به موزه» است و به واسطه مجموعه ای از برنامه های آموزشی» تحت عنوان زنده نگه داشتن كشتیها» به راحتی می توان از این میراث دریایی حراست كرد و همچنین در كنار آن برای رده های سنی مختلف برنامه های آموزشی تعاملی و لمسی محیط نیز برپا ساخت. تا كنون در سطح جهان صدها كشتیها به موزه تبدیل شده اند و علاوه بر این كه؛ این امر منجر به حراست از میراث دریایی میشود، منابع فرهنگی به ویژه میراث دریایی نیز برای نسل های آتی به یادگار گذاشته خواهند شد. افزون بر این كشور ایران دارای ظرفیت های مناسبی برای راه اندازی چنین موزه هایی می باشد كه با مرور تاریخ نیروی دریایی و همگام سازی این ظرفیت ها با موارد جهانی می توان گام بزرگی در زمینه حراست از میراث دریایی و آموزشی كشور برداشت. این تحقیق بر اساس روش كتابخانه ای انجام شده.